Uvodna reč
Teorijski uvod
Struktura Sunca
Sunčeve pege
Ciklus
Metoda
?
Volfov broj
?
Površinaina pega
Rezultati
Zaključak
Literatura
METODA
Sa interneta su preuzeti CCD snimci Sunca za celu godinu (a adresa je http://sohowww.nascom.nasa.gov/). Na osnovu tih fotografija ručno je računat Volfov broj, po sledećoj formuli:
R = k (10 g + f),
gde je: g ? broj grupa pega, f ? broja svih pega i k ? koeficijenta koji služi za svođenje ličnih posmatranja na sistem posmatranja Međunarodne službe Sunca u Briselu.** On je nestabilan tokom vremena, zavisi od intenziteta aktivnosti Sunca i od slike Sunca (a ona od astronomskih, atmosferskih i instrumentalnih faktora, kao i iskustva posmatrača). Međutim, s obzirom na to da su fotografije preuzete direktno sa HST (Hubble Space Telescope), atmosferske uslove možemo zanemariti, ali ne i dati koeficijent k.
Koeficijent K se dobija iz formule:
gde je Rb - vrednost Volfovog broja prema podacima Međunarodnog centra za Sunce, a R ? vrednost Volfovog broja dobijena ličnim posmatranjima.
- ** Do prelaska Međunarodne službe za Sunce iz Ciriha u Brisel (1981. godine) kao posebne grupe računale su se i usamljene pege, pa su za istu situaciju vrednosti Volfovog broja bile veće ili jednake u odnosu na vrednosti koje se dobijaju po novom pravilu
Jedan od indeksa Sunčeve aktivnosti je i površina koja se nalazi pod pegama. Za izračunavnje površine pega pogodno je koristiti neki računarski program koji bi razlikovao piksele koji se nalaze u pegama od piksela na disku Sunca. Program mora takođe imati i opciju zadavanja određene osvetljenosti piksela koja bi predstavljala granicu izmedju pege i njene okoline. Program kojim je rađeno pisan je u Turbo Paskalu i radi tako što prvo učitava matricu iz datoteke u memoriju u kojoj se nalaze osvetljenja na osnovu kojih se određuje da li dati piksel pripada nekoj od pega. Algoritam za analizu slike je sledeći:
for i:=1 to max_x do
for j:=1 to max_y do
ako je pixel veći od zatamnjenosti i ako je u disku Sunca
begin
|
broj pixela uvećaj za jedan broj stvarne površine piksela uvećaj za stvarnu površinu piksela |
Najteži problem svakako je bio određivanje stvarne površine jednog pixela, jer površina koju mi vidimo je samo prividna površina a pege ka rubovima diska nam dobijaju prividno manju veličinu.. Da bi izvršili korekciju te površine, upotrebićemo sledecu formulu:
gde je: s ? očitana površina pretvorena u mm2, R ? poluprečnik Sunca na fotografiji izražen u mm2 a ρ ? ugaono rastojanje pege od prividnog centra Sunčevog diska, a r ? udaljenost od središta diska u mm. To bi bila onda površina pega u milionitim delovima površine Sunca. Na osnovu ove formule možemo zaključiti da je razlika u stvarnoj i prividnoj površini pege veća ukoliko se pega nalazi dalje od Sunčevog diska.
(U Matlab-u su napravljene odgovarajuće matrice dimenzija 125x125 zbog ograničenja Paskal programa u memoriji.)
<< Ciklus ? vrh ? Rezultati >>