decembar 2002
|
< [ 8 |
9
| 10
| 11
| 12 ] Probuđena stihija postepeno se vraćala u svoje korito. Stišali su se vulkani, ređe su izbijali zemljotresi, uskovitlana prašina i vulkanski pepeo, koji su dotad ispunjavali atmosferu, polako su se taložili. Kroz gusti zastor počelo je da se probija Sunce. Očigledno je da je završetak katastrofe poslužio kao polazna tačka za još dva sistema kalendara – asirski i egipatski. Još u prošlom veku nemački istraživač J. Opert je ustanovio zajedničku polaznu tačku tih kalendara, (55) Egipatski sunčani ciklus brojao je 1.460 godina. Poznato je da se jedan od tih ciklusa završava 1322. godine PHE. Polazeći od te godine unazad, i idući po ciklusima, stiže se do 11.542. godine PHE. Asirski kalendar sastojao se od lunarnih ciklusa od kojih je svaki imao po 1.805 godina. U istoriji je poznato da se kraj jednog od tih ciklusa završavao 712. godine PHE. Brojeći cikluse unazad opet dolazimo do 11.542. godine. Nemoguće je slučajnošću objasniti polazne tačke ova dva potpuno različita kalendara. Isuviše je neverovatno da je ta podudarnost slučajna. Preostaje jedino da se pretpostavi da je kao polazna tačka za oba kalendara poslužio jedan isti događaj. Po mom mišljenju taj događaj je vezan za katastrofu. Zbog toga se ta dva datuma, godine 11.652. (ili 11.653.) i 11.542. mogu smatrati pretpostavljenim okvirima početka i kraja katastrofe.
< Prethodna [
8 |
9 |
10
|
11 | 12 ]
|