januar 2003

< [ 14 | 15 | 16 | 17 ] >

Ako stepenasta piramida zaista pripada toliko dalekoj epohi, onda se pojava razumnog čoveka u tom regionu pomera još dalje u prošlost.

Međutim, sudeći po ostalim otkrićima, ta civilizacija se nije razvijala u vakuumu. Severnije, u donjem delu doline reke Misisipi 1982. godine otkriveni su ostaci ogromne građevine koja je imala oko kilometar u prečniku, a sastojala se od osam koncentričnih osmougaonika. Vreme podizanja zdanja približno je određeno na period od 3000. do 1800. godine PHE. Otvori među osmougaonicima tačno pokazuju pravac zalaska Sunca u dane letnjeg i zimskog solsticija. Po mišljenju arheologa V. Haga koji ga je i otkrio, to zdanje je služilo za tačno merenje vremena. (95, Br. 23, 1982.)

Kao posredna potvrda da je u Centralnoj Americi, u vrlo davno doba, postojala neka civilizacija, može takođe da posluži i datum urezan na jednom od kamenih ispusta. Taj datum odgovara 12.042. godine PHE. Poznati su i natpisi sa još starijim datumima.

Ne znamo za kakve su događaje vezani ti datumi, kao što ne znamo ništa o drugoj civilizaciji koja se nalazila južnije, u regionu današnjeg Perua. Ruševine Gran-Pahaten, brojni bareljefi i crteži čudnih ljudskih bića pripadaju takozvanoj "kulturi Antisujo", koja je, kako smatraju neki naučnici, postojala 20.000 godina pre nove ere. (102, 24.II 1974.)

Ta kultura je očigledno bila u kontaktu s civilizacjom koja se u isto vreme razvijala u Centralnoj Americi. Arheolozi danas ne samo da raspolažu nepobitnim dokazima da je u ovom regionu živeo čovek, nego imaju i materijalne tragove njegove radne aktivnosti, tragove koji vode u prošlost dugu 40 hiljada godina. (117, VII 1967.)

To znači da je u vreme katastrofe, u tom regionu morala postojati razvijena kultura. Pitanje je koliki je nivo razvijenosti ta kultura dostizala?

Slično pitanje može biti postavljeno i u odnosu na egipatsku, sumersku i južnoameričku civilizaciju.

Prema opšteprihvaćenoj tački gledišta, prve države u dolini Nila pojavile su se u 4. milenijumu PHE. Kako onda treba shvatiti Herodotovu tvrdnju i tvrdnje njegovih savremenika da su do njihovog doba sačuvani egipatski izvori zadirali u prošlost 17.000 godina (5). Još raniji datum navodi žrec Manefon iz IV veka PHE. On svoju istoriju Egipta počinje hronologijom od 30.627. godine PHE. (72)

Vizantijski istoričar Snelijus piše o nekim zapisima, nazvanim Drevne hronike, koje su vodili egipatski žreci, navodno u 36.525 godina. Grčki istoričar Diogen Laertski (III vek HE) tvrdio je da egipatski žreci čuvaju zapise o zbivanjima tokom 48.863 godine pre Aleksandra Makedonskog. (53)

Danas je opšteprihvaćeno mišljenje da u to doba na Zemlji nisu postojali ni civilizacija, niti pismo. Zbog toga se, naravno, prema ovakvom tipu informacija treba odnositi dosta oprezno, ali to nikako ne znači da ih treba potpuno ignorisati, jer su se mnogobrojna kazivanja, koja su do nas stigla iz daleke prošlosti, pokazala kao tačna. Mnogi datumi u drevnim izvorima o Egiptu, odnose se na vreme kada u tom regionu, kako se verovalo, ljudi uopšte nisu živeli. Međutim, 1969. godine u dolini Nila je otkriveno kameno oruđe koje svedoči da je čovek ovde prisutan već 70.000 godina. Osim posrednih, drevnih potvrda da je u tom regionu postojala neka civilizacija, najzad su dobijeni i neposredni materijalni dokazi. (118, 18.I 1969.)

Drugim rečima, taj region je bio naseljen mnogo pre pretpostavljene katastrofe.

Već su pomenuti ostaci grada Tiahuanako u Andima, gde je nađen čudan kalendar čija je godina imala samo 290 dana. Taj grad se danas nalazi na planini, na nadmorskoj visini od 4.000 metara, na visini bez biljaka i malo pogodnoj za život čoveka. (95, No 35, 1967.) Međutim, ostaci velike luke, morski rakovi, crteži letećih riba i skeleti iskopanih morskih životinja potvrđuju da je taj grad nekada bio dosta blizu mora ili, kako smatraju pojedini naučnici, na samoj obali mora.

Podizanje Anda geolozi smeštaju u tercijarni period, u vreme kad čovek, kako se verovalo, još nije mogao da postoji.

Nedaleko od Tiahuanaka nalazi se jezero Titikaka. Kada su se istraživači nedavno spustili na njegovo dno, otkrili su ostatke građevinarstva – zidove napravljene od ogromnih kamenih blokova. Zidovi su bili paralelni i duži od kilometra, a ležali su duž popločanog kolovoza. Profesor Ruben Vela iz arheološkog instituta Tiahuanako, pretpostavlja da su te razvaline nekada bile "priobalni hram gde su obavljani pogrebni obredi za važna lica." (95, No 35, 1967.)

Kako su se te ruine našle na dnu jezera? Istraživači smatraju da se to zbilo u vreme kada su se ovde obrazovale planine. Međutim, prema opšteprihvaćenom mišljenju, planine su nastale u vreme kada na Zemlji još nije bilo čoveka.

Ako su gore navedene pretpostavke ispravne, onda će dobiti smisao i neki od nalaza za koje još nemamo racionalno objašnjenje.

Postoji pisano svedočanstvo o tome da su Španci još u XVI veku, u peruanskim rudnicima srebra, našli čudan predmet – gvozdeni ekser dug gotovo 18 centimetara. O tome koliko je desetina milenijuma ekser ležao u zemlji, moglo se nagađati samo po tome što je njegov veći deo bio čvrsto "zacementiran" u komadu kamenih naslaga. Vicekralj Perua Francisko de Toledo dugo je držao taj ekser u svom kabinetu i voleo je da ga pokazuje kao zanimljiv kuriozitet. Madridski arhiv čuva njegovo pismo od 9. oktobra 1572. godine u kome od govori o ekseru. (83)

U Australiji, u naslagama uglja, otkriven je železni meteorit sa tragovima obrade. Meteorit je nađen u tercijarnim slojevima, što bi moralo da znači da su ga neke "razumne" ruke obradile pre 30 miliona godina. Časopis "Izveštaji škotskog društva za drevnu istoriju" (Tom I, Br. 1) pisao je da je u naslagama kamenog uglja na teritoriji Škotske otkriven metalni predmet.

< Prethodna [ 14 | 15 | 16 | 17 ] Sledeća >

vrh strane